Milliyetcilestiremediklerimizden misiniz?

Kahramanimiz yepyeni bir ikilemde savruluyordu Sayin Seyirciler...

Bu cocugu milliyetciliklendirip mi saklamaliydik milliyetciliklendirmeyip mi saklasaydik...

Demir su an 6.sinifta ve bu yilin konulari 1.ve 2. Dunya Savaslari.. Itilaf devletleri, muttefikler, savas neden cikmis, kim katilmis vs ogrenmeye basladi. Sorun su ki ne kadar objektif ogrendigini anlayamiyorum. Bir kac soru soruyorum, onlara da yarim yamalak cevap veriyor. Bir yandan cocugun kafasini karistirmak istemiyorum, ote yandan milliyetci damarim cok fena kabariyor.
Gecen gun gelmis bana Churchill'in ne kadar basarili oldugunu, bir suru ulkeyi yendigini anlatiyordu ki icimdeki canavar uyandi ve dedi ki "o Churchill var ya, bir tek Ataturk'u yenemedi naaabeeeerrrr" "Turkleri savasta yenmek mumkun degil, onlari ancak anlasma sirasinda masada yenersiniz" dedigini de soyledim.

Iki gun once de 2.Dunya Savasi ile ilgili bir film seyretmem gerek, beraber seyredelim mi dedi. Benim milliyetci gene uyandi ve dedi ki "Seyredelim tabi, yalniz bundan sonra Ingiltere tarihiyle ilgili seyrettigin her seyin karsiliginda bir tane de Kurtulus Savasi ile ilgili belgesel seyredeceksin".

Filmi bulamadik, Dumlupinar Savasi ile ilgili bir belgesel actik. O sirada fark ettim ki bizim belgesellerde direk saldiri var. Belgeselin anlaticisi profesor "Ingiliz emperyalizminin acgozlu usaklari" diye basladi. Yahu ben bunu cocuga seyrettirecegim, daha sakin bir dil, hakaretsiz, saldirisiz bir uslup kullansaydiniz keske.

Yabanci belgeselleri izledigimde boyle birseye tanik olmuyorum mesela. Gecenlerde Vietnam ile ilgili bir belgesel izledik, konusanlar da 80-90 sene eziyet cekmis Vietnamlilar, isteseler gayet hakaret icerikli konusabilecekken cok efendi bir sekilde sadece olaylari anlattilar.

Sen Osmanli torunusunnn, senin sanli tarihinnnn, heeeyyyyttt, ceddin deden neslin baban modunda degilim ancak Ataturk bizim ailemiz icin cok onemli. Cocuklarimin ikisi de Ataturk sevgisiyle buyuyor, Cinar daha 3.5 yasindayken Turkce sarki soyle deyince Izmir Marsi soyluyordu. Her 10 Kasim, 23 Nisan, 29 Ekim, 18 Mart'ta Ataturk, devrimleri, basarilari, onun sayesinde cumhuriyetin kuruldugu konularini konusuruz. Her 10 Kasim'da nerde olursak olalim saygi durusunda bulunuruz ve cok huzunlu geciririz o gunu. Buraya ilk geldigimiz yilin 10 Kasim'inda Demir "anne sirenleri burdan duyabilecek miyiz" diye sormustu.

Bu milliyetcilik konusunda ve cocuklari nasil yonlendirmemiz gerektigi konusunda kafam cok karisik.

Okulda cok seker Avustralyali bir veli var. Bir samimiyetimiz yok ama cok pozitif ve duzgun bir kadin. Gecen sene okulda Anzac gununde kurabiye yapmis dagitiyordu, bu bizim patriotic (vatansever) gunumuz dedi birisine. Bu konusma oldugunda biraz uzaklarindaydim ve icimden su gecti "sen kalk dunyanin obur tarafindan benim ulkemi isgale gel, simdi sehit verdim diye uzul". Cok sinirlendim, gidip bunu suratina soyleyesim geldi ama tuttum kendimi. Sonra biraz sakinlesip dusununce aslinda onun askerleri durduk yere gelmedi, biz de Osmanli devleti olarak o savasta taraf olmustuk ve Avustralyalilar karsi tarafin askeriydi. Savas kosullarinda o askerlere git savas dendi, onlar da geldi diye biraz daha objektif bakabildim. 100 yil onceki savas yuzunden Avustralya vatandasina ofke duydugum icin de biraz utandim dogrusu..

Her donemi kendi dinamikleri icinde degerlendirmem gerektigini ben bu yasimda yeni anliyorsam bunu cocuguma nasil anlatacagim ben? Ve duygudan arindirilmis hangi kaynaklari kullanacagim?

Evet Turkuz, gayet milliyetciyiz ama bize ders kitaplarinda pompalandigi gibi ustun, herkesin kiskandigi niteliklere sahip ya da super ozellikli degiliz sanki. Bunu kabul edip her milletten insana saygi  duysak hayat daha mi kolay olur acaba..