Organizasyonlardan biri olan "No Trousers" 13 Ocak'ta gerçekleşti. Amerikan kökenli bu organizasyon için insanlar Trafalgar Square'de (giyinik bir şekilde) toplandı ve yürüyerek Piccadilly'e yürüyüp metroya indi. Biz de ailece kalabalıkta yerimizi aldık. Bir ara Demir "Anne ne işimiz var burda, biz soyunmak zorunda değiliz dimi? " diye beni yedi ama sorumlu haberci Cevat Kelle edasıyla yoluma devam ettim. Bütün kalabalık ilk gelen metroya bindi, biz de peşlerinden.. Gruptan birkaç kişiyle aynı kompartmanda olmamıza rağmen kimse soyunmadı, biz de aktivite herhalde daha sonra başlayacak dedik. Gruptakiler ilk durakta inince biz de peşlerinden indik. İndiğimiz gibi de bir sürü külotlu insanla karşılaştık. Meğer aktivitenin lideri yan kompartmanda kalmış, onlar orda soyunmuş, biz aktivitenin başlangıcını kaçırmışız. Önümüzden farklı millet, ırk ve renkte külotlu insanlar geçerken anlatılanların gerçek olduğunu kendi gözümle görmüş oldum. Aktivitenin tek amacı eğlenmekti ve külotlular baya eğleniyordu. Biz de şapşal şapşal "Valla soyundular" diye hayretle bakıyorduk. Bence o sırada en şaşkın olan, göz hizasındaki onlarca değişik renk ve desenli külot ile Çınar'dı. Olsun ya bir daha nerde görecekti :D
İlk dozu aldığımıza göre ikincisine geçebilirdik! Bu seferki geçen haftasonu gerçekleşti ve daha radikaldi. "Naked Bike Run"!
Amaç trafikte bisiklet kullananların yaşadığı tehlikelere dikkat çekmekti. Çoğu, çıplak vücuduna "Beni şimdi görebiliyor musun!" yazmıştı. Londra'nın farklı noktalarında toplanıp bisiklet sürerek Hyde Park'ta buluştular. Biz nisbeten küçük bir toplanma noktasına gitmemize rağmen hatırı sayılır bir çıplak grubu vardı. Kadını, erkeği, beyazı, zencisi, genci, yaşlısı, o kadar farklı insanı çıplak görmek bünyede ince bir şok yarattı tabi. Öte yandan hayatta cesaret edip de yapamayacağım bir şeyi bu kadar rahatça yapabilmelerine saygı duydum. Sonuçta bir amaçları vardı ve ister beğenin ister beğenmeyin, ister alkışlayın ister kınayın, o amaç için çok radikal bir hareket yapıyorlardı. Bunu yaparken de vücutlarını, şekillerini ve şekilsizliklerini kabul ediyorlardı. Onca seyircinin önünde (kesinlikle moda dergilerinden çıkmamış vücutlarıyla :D) gayet rahat salınıyorlardı. Bu kısmı bence bir alkışı daha hak ediyordu.
Bağzı (!) konularda kültürümüz (!), görgümüz (!) artmış, çeşitli konuları (!) sorgulayarak alandan ayrıldık!
Hayır yani Türkiye'de Oxford vardı da biz mi gitmedik, Naked Bike Run vardı da biz mi görmedik!
