Kahramanimiz yepyeni bir ikilemde savruluyordu Sayin Seyirciler...
Bu cocugu milliyetciliklendirip mi saklamaliydik milliyetciliklendirmeyip mi saklasaydik...
Demir su an 6.sinifta ve bu yilin konulari 1.ve 2. Dunya Savaslari.. Itilaf devletleri, muttefikler, savas neden cikmis, kim katilmis vs ogrenmeye basladi. Sorun su ki ne kadar objektif ogrendigini anlayamiyorum. Bir kac soru soruyorum, onlara da yarim yamalak cevap veriyor. Bir yandan cocugun kafasini karistirmak istemiyorum, ote yandan milliyetci damarim cok fena kabariyor.
Gecen gun gelmis bana Churchill'in ne kadar basarili oldugunu, bir suru ulkeyi yendigini anlatiyordu ki icimdeki canavar uyandi ve dedi ki "o Churchill var ya, bir tek Ataturk'u yenemedi naaabeeeerrrr" "Turkleri savasta yenmek mumkun degil, onlari ancak anlasma sirasinda masada yenersiniz" dedigini de soyledim.
Iki gun once de 2.Dunya Savasi ile ilgili bir film seyretmem gerek, beraber seyredelim mi dedi. Benim milliyetci gene uyandi ve dedi ki "Seyredelim tabi, yalniz bundan sonra Ingiltere tarihiyle ilgili seyrettigin her seyin karsiliginda bir tane de Kurtulus Savasi ile ilgili belgesel seyredeceksin".
Filmi bulamadik, Dumlupinar Savasi ile ilgili bir belgesel actik. O sirada fark ettim ki bizim belgesellerde direk saldiri var. Belgeselin anlaticisi profesor "Ingiliz emperyalizminin acgozlu usaklari" diye basladi. Yahu ben bunu cocuga seyrettirecegim, daha sakin bir dil, hakaretsiz, saldirisiz bir uslup kullansaydiniz keske.
Yabanci belgeselleri izledigimde boyle birseye tanik olmuyorum mesela. Gecenlerde Vietnam ile ilgili bir belgesel izledik, konusanlar da 80-90 sene eziyet cekmis Vietnamlilar, isteseler gayet hakaret icerikli konusabilecekken cok efendi bir sekilde sadece olaylari anlattilar.
Sen Osmanli torunusunnn, senin sanli tarihinnnn, heeeyyyyttt, ceddin deden neslin baban modunda degilim ancak Ataturk bizim ailemiz icin cok onemli. Cocuklarimin ikisi de Ataturk sevgisiyle buyuyor, Cinar daha 3.5 yasindayken Turkce sarki soyle deyince Izmir Marsi soyluyordu. Her 10 Kasim, 23 Nisan, 29 Ekim, 18 Mart'ta Ataturk, devrimleri, basarilari, onun sayesinde cumhuriyetin kuruldugu konularini konusuruz. Her 10 Kasim'da nerde olursak olalim saygi durusunda bulunuruz ve cok huzunlu geciririz o gunu. Buraya ilk geldigimiz yilin 10 Kasim'inda Demir "anne sirenleri burdan duyabilecek miyiz" diye sormustu.
Bu milliyetcilik konusunda ve cocuklari nasil yonlendirmemiz gerektigi konusunda kafam cok karisik.
Okulda cok seker Avustralyali bir veli var. Bir samimiyetimiz yok ama cok pozitif ve duzgun bir kadin. Gecen sene okulda Anzac gununde kurabiye yapmis dagitiyordu, bu bizim patriotic (vatansever) gunumuz dedi birisine. Bu konusma oldugunda biraz uzaklarindaydim ve icimden su gecti "sen kalk dunyanin obur tarafindan benim ulkemi isgale gel, simdi sehit verdim diye uzul". Cok sinirlendim, gidip bunu suratina soyleyesim geldi ama tuttum kendimi. Sonra biraz sakinlesip dusununce aslinda onun askerleri durduk yere gelmedi, biz de Osmanli devleti olarak o savasta taraf olmustuk ve Avustralyalilar karsi tarafin askeriydi. Savas kosullarinda o askerlere git savas dendi, onlar da geldi diye biraz daha objektif bakabildim. 100 yil onceki savas yuzunden Avustralya vatandasina ofke duydugum icin de biraz utandim dogrusu..
Her donemi kendi dinamikleri icinde degerlendirmem gerektigini ben bu yasimda yeni anliyorsam bunu cocuguma nasil anlatacagim ben? Ve duygudan arindirilmis hangi kaynaklari kullanacagim?
Evet Turkuz, gayet milliyetciyiz ama bize ders kitaplarinda pompalandigi gibi ustun, herkesin kiskandigi niteliklere sahip ya da super ozellikli degiliz sanki. Bunu kabul edip her milletten insana saygi duysak hayat daha mi kolay olur acaba..
9 Ekim 2017 Pazartesi
2 Ekim 2017 Pazartesi
Ingiltere'de cenaze
Hayalimdeki cenazeyi buldum Ey Ahali :)
Ingiliz bir arkadasimizin annesi vefat etti, biz de cenazesine gittik.
Cenazeden once arkadasimiz ozellikle siyah renk giymememizi rica etti. Sebebini sordugumuzda da:" Biz annemin yasamis olmasini kutluyoruz, o da yas tutmamizi degil, onu guzel anmamizi isterdi, bu bir KUTLAMA oldugu icin parlak renkler giymenizi istiyorum!"
Iste bu tam benim kafa. Cenazeme gelip aglayip perisan olmayin kardesim. Benimle yasadiginiz keyifli, eglenceli seyleri hatirlayin. Kiyafet olarak kesinlikle pembe birsey giymenizi isterim mesela. Erkekler pembe kravat takabilir :)
Gomulmekten cok yakilma fikrine daha yakinim ben.Yakilma fikri ilk aklima geldiginde Ayhan'a "Beni yaktir sonra da bir vazo icinde salona koy, benden sonra evlenirsen de yeni karin cocuklarima kotu davranirsa kullerimden dogarim karini paralarim" demistim. Ayhan "Evlenmek mi? Bir kere evlendim, boyumun olcusunu aldim, bir daha hayatta evlenmem" deyince kullerimi denize dokmesine razi oldum :) (Gerci astrofizikci Neil DeGrasse Tyson "yakilmak degil gomulmek istiyorum cunku yakilirsam dunyaya kattigim enerji sicaklik olarak bosa gidecek ama gomulursem doga icinde geri donusume katkida bulunacagim" dediginden beri kafam karisik, Ayhan da yeniden evlenmeyecegine gore gomulsem mi acaba :P)
Burda bizdeki gibi olen hemen defnedilmiyor ki bence tek kotu tarafi bu. Arkadasimiz bos tarih bulamadigi icin cenaze toreni vefattan 20 gun sonra oldu. Bu surede toren icin hazirliklar yapilmis.
Burda cenaze isleri yapan sirketler var, cogu da kusaktan kusaga bu isi yapan firmalar. (Merhaba, ne is yapiyorsunuz? 3 kusak cenazeciyim!!) Her bolgede en az bir tane "cenazeci" var, bizim ana caddede 2 tane var mesela. Vitrininde mezar tasi, cicek, davetiye ornekleri ve bir poster var: Oldukten sonra ailenize yuk olmayin, gelin cenazenizi simdiden planlayalim, odemenizi taksit taksit yapin ! :) Ingilizlerin her seyi onceden planladigini soylemis miydim?!
Funeralzone adinda bir internet sitesinde cenazenin nerde olacagi, isteyenlerin nereye bagis yapabilecegi bilgisi ile fotograf paylasma, yorum yazma ve mum yakma secenekleri var.
Bassagligi dilemek isteyenler bu sayfadan mesaj gonderebiliyor. Bizdeki "basiniz sagolsun, Allah rahmet eylesin, nur icinde yatsin "a denk gelecek "thinking of you, with deepest sympathy to you, sincere condolences" gibi mesajlar yazmis insanlar.
Isteyen bagis yapiyor, cenaze sahipleri olen kisinin hastaligi suresince yattigi hastaneye bagis yapilmasini istediler, toplamda 1400 GBP bagis toplandi. (Cenazeye cicek / celenk gondermekten iyidir, cope gidecegine hayra gitsin o para)
Cenaze krematoryumda oldu. Herkes guzel guzel "parlak renklerde" giyinip gelmis. Cunku sitede de belirtildigi gibi bu bir kutlama..
Gayet hos, ustu ciceklerle suslenmis hasir bir tabut cenaze alanina getirildi.(Filmlerdeki gibi tabut acik degildi neyse ki, zira o kismi beni biraz bozabilir)
Insanlar salona girerken cenaze programi dagitildi ve herkes fazla dini oge icermeyen bir salondaki banklarda yerini aldi.
Iceri girerken Chicago'dan If you leave me now sarkisi caliyordu. (Cenazede sarki mi, tovbe tovbe :P)
Once cenaze hizmetlerinden biri acilis konusmasi yapti, ardindan bir arkadasi birkac anisini anlatti. Kizi annesinin sevdigi bir siiri okudu, oglu cok guzel bir konusma yapti, bir arkadasi baska bir siir okudu, Madame Butterfly'dan bir bolum calindi, esi bir konusma yapti, sevdigi bir sarki daha calindi ve kapanis konusmasinin ardindan herkes tabutun onunden gecip veda ederek disari cikti. Insanlar sadece bu kisimda biraz gozyasi doktu.
Biz salondan cikarken de Happy sarkisi caliyordu!! (Valla carpilicaz)
Yapilan tum konusmalar olen kisiyle ilgili keyifli, esprili anilar iceriyordu, sanirim bu yuzden yas havasindan ziyade o kisinin anilmasi ve yasamis olmasinin kutlanmasi hissi daha hakimdi. Insanlar aglamaktan cok gulduler toren boyunca..
Daha once de bu Ingilizlerin her vesileyi kutlama araci olarak kullandigini yazmistim. Olaylara bakisimiz farkli. Bugune kadar olen kisinin yasamis olmasini kutlamayi, buna sukretmeyi aklimdan gecirmemistim. Bu yaklasimi cok sevdim.
Kendi cenazeme dair hayalini kurdugum tek sey oyle duaydi mevluttu insanlarin bir araya gelip aglamasiydi vs. yerine herkesin toplanip kadeh kaldirip "ulan baya deli ve eglenceli kadindi ha" demesiydi . Bu cenazeyi gorunce hedefimi yukselttim. Giyilecek renge karar verdim, konusma yapacaklari secmeye basladim (Ipegim anladin sen onu :)) , simdi sira sarkilari ve bagis yapilacak kurumu secmeye kaldi :) Bundan 90 yil kadar sonra gorursunuz :D
Ingiliz bir arkadasimizin annesi vefat etti, biz de cenazesine gittik.
Cenazeden once arkadasimiz ozellikle siyah renk giymememizi rica etti. Sebebini sordugumuzda da:" Biz annemin yasamis olmasini kutluyoruz, o da yas tutmamizi degil, onu guzel anmamizi isterdi, bu bir KUTLAMA oldugu icin parlak renkler giymenizi istiyorum!"
Iste bu tam benim kafa. Cenazeme gelip aglayip perisan olmayin kardesim. Benimle yasadiginiz keyifli, eglenceli seyleri hatirlayin. Kiyafet olarak kesinlikle pembe birsey giymenizi isterim mesela. Erkekler pembe kravat takabilir :)
Gomulmekten cok yakilma fikrine daha yakinim ben.Yakilma fikri ilk aklima geldiginde Ayhan'a "Beni yaktir sonra da bir vazo icinde salona koy, benden sonra evlenirsen de yeni karin cocuklarima kotu davranirsa kullerimden dogarim karini paralarim" demistim. Ayhan "Evlenmek mi? Bir kere evlendim, boyumun olcusunu aldim, bir daha hayatta evlenmem" deyince kullerimi denize dokmesine razi oldum :) (Gerci astrofizikci Neil DeGrasse Tyson "yakilmak degil gomulmek istiyorum cunku yakilirsam dunyaya kattigim enerji sicaklik olarak bosa gidecek ama gomulursem doga icinde geri donusume katkida bulunacagim" dediginden beri kafam karisik, Ayhan da yeniden evlenmeyecegine gore gomulsem mi acaba :P)
Burda bizdeki gibi olen hemen defnedilmiyor ki bence tek kotu tarafi bu. Arkadasimiz bos tarih bulamadigi icin cenaze toreni vefattan 20 gun sonra oldu. Bu surede toren icin hazirliklar yapilmis.
Burda cenaze isleri yapan sirketler var, cogu da kusaktan kusaga bu isi yapan firmalar. (Merhaba, ne is yapiyorsunuz? 3 kusak cenazeciyim!!) Her bolgede en az bir tane "cenazeci" var, bizim ana caddede 2 tane var mesela. Vitrininde mezar tasi, cicek, davetiye ornekleri ve bir poster var: Oldukten sonra ailenize yuk olmayin, gelin cenazenizi simdiden planlayalim, odemenizi taksit taksit yapin ! :) Ingilizlerin her seyi onceden planladigini soylemis miydim?!
Funeralzone adinda bir internet sitesinde cenazenin nerde olacagi, isteyenlerin nereye bagis yapabilecegi bilgisi ile fotograf paylasma, yorum yazma ve mum yakma secenekleri var.
Bassagligi dilemek isteyenler bu sayfadan mesaj gonderebiliyor. Bizdeki "basiniz sagolsun, Allah rahmet eylesin, nur icinde yatsin "a denk gelecek "thinking of you, with deepest sympathy to you, sincere condolences" gibi mesajlar yazmis insanlar.
Isteyen bagis yapiyor, cenaze sahipleri olen kisinin hastaligi suresince yattigi hastaneye bagis yapilmasini istediler, toplamda 1400 GBP bagis toplandi. (Cenazeye cicek / celenk gondermekten iyidir, cope gidecegine hayra gitsin o para)
Cenaze krematoryumda oldu. Herkes guzel guzel "parlak renklerde" giyinip gelmis. Cunku sitede de belirtildigi gibi bu bir kutlama..
Gayet hos, ustu ciceklerle suslenmis hasir bir tabut cenaze alanina getirildi.(Filmlerdeki gibi tabut acik degildi neyse ki, zira o kismi beni biraz bozabilir)
Insanlar salona girerken cenaze programi dagitildi ve herkes fazla dini oge icermeyen bir salondaki banklarda yerini aldi.
Iceri girerken Chicago'dan If you leave me now sarkisi caliyordu. (Cenazede sarki mi, tovbe tovbe :P)
Once cenaze hizmetlerinden biri acilis konusmasi yapti, ardindan bir arkadasi birkac anisini anlatti. Kizi annesinin sevdigi bir siiri okudu, oglu cok guzel bir konusma yapti, bir arkadasi baska bir siir okudu, Madame Butterfly'dan bir bolum calindi, esi bir konusma yapti, sevdigi bir sarki daha calindi ve kapanis konusmasinin ardindan herkes tabutun onunden gecip veda ederek disari cikti. Insanlar sadece bu kisimda biraz gozyasi doktu.
Biz salondan cikarken de Happy sarkisi caliyordu!! (Valla carpilicaz)
Yapilan tum konusmalar olen kisiyle ilgili keyifli, esprili anilar iceriyordu, sanirim bu yuzden yas havasindan ziyade o kisinin anilmasi ve yasamis olmasinin kutlanmasi hissi daha hakimdi. Insanlar aglamaktan cok gulduler toren boyunca..
Daha once de bu Ingilizlerin her vesileyi kutlama araci olarak kullandigini yazmistim. Olaylara bakisimiz farkli. Bugune kadar olen kisinin yasamis olmasini kutlamayi, buna sukretmeyi aklimdan gecirmemistim. Bu yaklasimi cok sevdim.
Kendi cenazeme dair hayalini kurdugum tek sey oyle duaydi mevluttu insanlarin bir araya gelip aglamasiydi vs. yerine herkesin toplanip kadeh kaldirip "ulan baya deli ve eglenceli kadindi ha" demesiydi . Bu cenazeyi gorunce hedefimi yukselttim. Giyilecek renge karar verdim, konusma yapacaklari secmeye basladim (Ipegim anladin sen onu :)) , simdi sira sarkilari ve bagis yapilacak kurumu secmeye kaldi :) Bundan 90 yil kadar sonra gorursunuz :D
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)