Kafası Karışık Bir Göçmen Çocuk Anası

 Kafası karışık olan göçmen çocuk değil, anası.

Geçen gün Çınar eve geldi ve "Anne bana yarın için poppy lazım" dedi.

Poppy yani yakaya takılan kırmızı gelinciğin amacı aslında 1.Dünya Savaşı'nda ölen askerleri anmak. 11 Kasım 1918'de 1.Dünya Savaşı'nın bitmesiyle 11 Kasım "Remembrance Day" ilan edilmiş. Daha sonra İkinci Dünya Savaşı'nda ölen askerler ve girilen diğer savaşlarda hayatını kaybeden askerleri de düşünerek İngilizler, bugünkü hayatımızı ve demokrasimizi borçlu olduğumuz tüm askerler diyerek her 11 Kasım'da saat 11:11'de iki dakikalık saygı duruşunda bulunuyorlar, anıtlara gelincikten çelenkler bırakıyorlar. Okullar da çocuklara bunu hatırlatarak poppynizi takmayı unutmayın diyor. E benim oğlan görev adamı, öğretmeni tak demiş, çocuk takmak istiyor. Gel de anlat bakalım şimdi!

Uzun bir yutkunma, milisaniyede beyinden geçen onlarca düşünce, 7 yaşındaki çocuğa bunu nasıl uygun bir dille anlatsam ama en çok da aslında ben bu konuda nasıl hissediyorum soruları...Cevap vermeden önce iyi düşünmem lazım. Bir yandan yaşadığı ülkenin kültürüne saygı göstermeli öte yandan kendi değerlerinden çok kopmamalı. Ülkelerin tarihleri, geçmişlerinde yaptıkları hakkında yaşına uygun bilgiye sahip olmalı. Geçmişte olanlar bugüne ırkçılık, öfke, nefret olarak yansımamalı... O kadar kısa sürede bu zor konunun altından kalkamadım ve  aramızda şöyle saçma bir diyalog geçti:

Ben: Senin poppy takman gerekmiyor.

Çınar: Hayır takmam gerek, öğretmen tak dedi.

Ben: Zaten bizde poppy yok.

Çınar: Yapalım o zaman.

Ben: Çınar poppy yapacak malzememiz de yok hem senin poppy takman gerekmiyor.

Çınar: Of anne ya anlamıyorsun!!

Anlıyorum yavrum da sana nasıl anlatacağımı bilmiyorum. Zaten bugün 10 Kasım, zaten üzgünüm, zaten vicdan azaplıyım, zaten içim acıyor, zaten sabah erkenden Atatürk için saygı duruşu ve İstiklal Marşı'nı söylerken yine kendimi tutamayıp ağlamaya başlamışım, zaten sen de abin de "Anne yine mi saygı duruşunda ağlıyorsun, sen neden bunu her yaptığımızda bu kadar çok ağlıyorsun" demiş, zaten akşama kadar berbat bir ruh haliyle geçmiş, şimdi sen gelmiş bana poppy takayım diyorsun. Ben sana desem ki "Atatürk'ün savaştığı askerler için poppy takılıyor" buna nasıl tepki vereceksin? O zamanın koşullarında yaşananları senin anlayacağın şekilde nasıl anlatacağım. İlla poppy takacaksan dünyanın her yerinde savaşlarda ölen tüm ölen askerler için tak desem anlamsız mı gelir acaba sana.. Senin aklını, kalbini kirletmeden, kendi düşüncemi, hissimi empoze etmeden nasıl çıkacağım ben bu durumdan?

Ertesi sabah okula giderken Çınar: Anne ben öğretmene "Annem poppy takmana gerek yok" dedi diye takmadım diyeceğim.

Ben: Nasıl istersen oğlum.

Çınar: Hala neden takmadığımı anlamadım.

Ben: Bizim geleneğimiz yakaya poppy takmak degil. Biz ölmüş askerlerimize teşekkür etmek için saygı duruşunda bulunup İstiklal Marşı söylüyoruz.

Çınar: Dün Atatürk için yaptığımız gibi.

Ben: Evet.

Çınar: Anne Atatürk 1.Dünya Savaşı'nda savaştı dimi?

Ben: Evet oğlum.

Çınar: İngiltere'ye yardım etti yani?

Ben: Hayır oğlum, o zaman İngiltere ve Osmanlı İmparatorluğu karşı taraflarda savaştaydılar. Atatürk 1.Dünya Savaşı'ndan sonra Osmanlı İmparatorluğu yenilince ve kazanan ülkeler Osmanlı topraklarını paylaşırken Kurtuluş Savaşı'nı başlattı ve Türkiye Cumhuriyeti'ni kurdu.

Çınar: Anne, ben okul projemi Atatürk ile ilgili yapmaya karar verdim. Başlığı da Atatürk / Turkey's Hero olacak.

Yok canım ağlamadım, gözüme bişey kaçtı :)