Türkiye'den ayrılmaya karar verdiğimizde aklımızda birkaç ülke vardı. Hepsinin iyice araştırılması ve artılarının eksilerinin iyi analiz edilmesi gerekiyordu. Her potansiyel ülke için danışmanlarla görüşüp, seminerlere katılıp, o ülkelerde yaşayan tanıdıklarla mailleşip, internette araştımalar yapıp şu analizleri yaptık:
Avustralya
+ Göçmen ülkesi
+ Huzurlu , sakin, kavgasız, gürültüsüz ülke
- Türkiye'ye çok uzak
- İyi eğitimli göçmen adaylarına çok doymuşlar, bizim gibi işletme iktisat mezunlarıyla ilgilenmiyorlar. Boru ustası veya boyacı olursanız ülkenin sizi tercih etme ihtimali çok daha yüksek.
- IELTS den en az 6,5 almak gerekiyor. Bazı durumlarda ise en az Academic 7 almak lazım.
- State Sposorship diye birşey var, bazı eyaletler hangi meslekte insana ihtiyacı varsa ona ekstra puan veriyor.
- State Sponsorship ile giderseniz devletin gösterdiği bölgede yaşamak ve çalışmak zorundasınız, bu bölgeler de genellikle daha düşük sosyo ekonomik nüfusun yaşadığı bölgeler.
-Devlet vatandaş olana kadar sağlık ve okul giderlerine karışmıyor.
Canada
+ Göçmen ülkesi
+ Huzurlu, sakin, yaşayanlar memnun
- Türkiye'ye uzak.
-Benim mesleğim aranan meslekler listesinde değil ama finansçı aradıkları için Ayhan üzerinden gitmek bir alternatif.
- Ayhan finansçı olarak başvuracaksa IELTS Academicten 7 alması gerekiyor.
- Canada'ya turist vizesiyle gidip göçmenlik için başvurulabiliyor. Sürecin sonuçlanması 3 yıl ve bu sürede devlet ülkede kalmanıza izin veriyor ama çalışma izni vermiyor. Yani ya 3 yıl boyunca kendinizi finanse edeceksiniz yada Türkiye'de mevcut düzeninizi devam ettirerek bekleyeceksiniz. Bu arada 3 yılın sonunda da sizi kabul edeceklerinin garantisi yok.
Baktık ki bu iki seçenek de bizim koşullarımıza uymuyor Ankara Anlaşması'nı araştırmaya başladık. Bu anlaşmaya göre Türk vatandaşları İngiltere'de kendi işini kurup herhangi bir devlet yardımı almadan geçineceğini kanıtladığında 1 yıllık çalışma ve oturma vizesi alabiliyor. Böyle söyleyince çok kolay gibi görünse de dosyanın çok iyi hazırlanması lazım. Özellikle son zamanlarda kimseyi almak istemiyorlar o yüzden de dosyalar çoğunlukla red alıyor.
Ankara Anlaşması'na başvuranlar iki yol izliyor, biri turist vizesiyle İngiltere'ye gelip burdan Ankara Anlaşması'na başvurmak diğeri de başvuruyu Türkiye'den yapmak.
Biz ikinci yolu izledik, başvuru dosyamızı İngiltere'deki bir avukat ve muhasebeciyle hazırladık ama Türkiye'den başvurduk. Muhasebeci neden gerekli derseniz dosyanızda yapacağınız işin detaylarını içeren bir business plan olmalı.
Başvurunun sonuçlanma süreçleri arasında da ciddi fark var, Türkiye'den yaklaşık 2-3 haftada cevap alıyorsunuz ama cevabın negatif olma ihtimali daha yüksek. İngiltere'den başvurduğunuzda cevabın gelmesi 6 ayı bulabiliyor ama burdan daha az red veriliyormuş.
Bunlar bizim yaşadıklarımız ve kendi doğrularımıza göre verdiğimiz kararlar.
Niyeti olanların kendileri için en doğru yolu seçmeleri dileğiyle :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder